- сылтың
- сын. сөйл. Сылаң қаққан, сәнқой, кербез.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
сылтың
Смотреть что такое "сылтың" в других словарях:
сылтыңшыл — сын. Сылтың қаққан, сәнденген. – Қатқан құтқан ет берсем, с ы л т ы ң ш ы л ауылдың баласы едің, мені көрген сайын тісіңді шұқып, тұрмақсың ғой, ә? (Жалын, 1977, №6, 35) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сылтықай — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) ұшқалақ, жеңілтек. Оның өзі де бір с ы лт ы қ а й бала көрінеді (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сылтыңқой — сын. Әсемпаз, сәнқой. Қазір беті ашылған, аңқылдаған с ы л т ы ң қ о й келіншек болды деп естиді (А.Әлсеров, Айнакөл, 75) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
солтақ — 1 (Жезқ., Ұлы.) салтақ 2 (Павл., Ерт.) сылтық. Кәрібай туғаннан с о л т а қ болатын (Павл., Ерт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
